Seni özlemeyi en iyi ben bilirim… Hiç yakınmadım seni özlemekten… Üstelik sana kavuşmama ihtimali, İşlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikili dururuken.. Sana dokunmamak yüreğimi böylesine acıtırken… Yine de bil ey yar… Bil ki , ben yüreğimi kanırtan bu acıya inat, Dokunmadan tenine saatlerce yaşayabilirim seninle…. Sensiz kalmayı kaldıramıyor yüreğim. Kısa ayrılıklar bile kederimi arttırıyor,hüzün dolu geceler yaşatıyor bana. Seninle birlikte olmanın tadını almışım bir kere,bundan vazgeçemiyorum. Alışkanlık değil bu. Özlüyorum seni, özlemim büyüdükçe büyüyor içimde,durduramıyorum. Kavuşacağımız anı bekleyerek geçiyor zamanım. Hiç birşey zevk vermiyor bana sen yokken. Sıçrayarak uyanıyorum geceleri,yanıma bakıyorum,yoksun. Tekrar gözlerimi kapatıyorum,dönüp duruyorum sabaha kadar. Sensizken her güne yorgun uyanıyorum.Tadım yok işte anla. Oysa yanımdayken sen,günün tüm yorgunluğunu unutuyorum. Sohbetlerimizin keyfi ,dokunmalarının sihri, yaşanan tüm olumsuzlukları silip gotürüyor.Huzurla dalıyorum uykuya.